W tym roku, w poszukiwaniu sów, schodziliśmy ostępy potulickich lasów.
Co to była za noc! Noc pełna napięcia!
Zimno ogarnęło Lipkę, ale nie ostudziło naszego zapału.
„Noc sów” w tym roku zgromadziła blisko 40 osób.
Podzieleni na dwie grupy ruszyliśmy ciemną nocą w mroczną knieję. Trudy długiego, nocnego marszu, nie zniechęciły uczniów VI klasy ze Szkoły Podstawowej w Debrznie.
Grażyna Twierkowska, nauczycielka klasy VI SP w Debrznie stwierdziła, że „choć droga przez ciemny las momentami była trudna, to dzieci były zachwycone!”
 
Dominika Nadolna, przewodniczka, relacjonuje nocne wabienie sów:
„To było niesamowite. Jedno stuknięcie i nagle rozległ się ten głos: ostry i przeszywający, wywołujący ciarki na plecach. Po chwili drugi - tym razem nie z naszego, przenośnego głośniczka, tylko gdzieś nad nami, trochę z boku, spośród koron łysych jeszcze drzew. To były puszczyki.”

W sumie w trakcie tego wydarzenia słyszeliśmy 4 puszczyki (każda grupa słyszała po parze: samca i samicę). Niektórzy mieli to szczęści, że zobaczyli cienie przelatujących sów.
Prawdziwą gratką był sokół wędrowny, którego przywiózł nasz gość specjalny – leśnik
i sokolnik - Konrad Kucharczyk z Nadleśnictwa Szczecinek.
Opowiedział nam i pokazał na przykładzie sokoła wędrownego – samiczki Sawy - podobieństwa i różnice między sowami a ptakami szponiastymi.